Κυριακή 8 Μαΐου 2022

ΚΑΝΩ ΠΛΑΚΑ...

Κάνω μεγάλη πλάκα, κάθε φορά που ανακαλύπτεται κάτι συνταρακτικό για την Εβραιοχριστιανική μασονία, τρομερό, την πίστη των Ελλήνων στην συντριπτική τους πλειοψηφία, πέφτουν επιστήμονες, σχολές... άγιοι και αναμάρτητοι, πλην έγκυροι κύκλοι, θεολόγοι με κύρος και το χέρι τεταμένο ζητιανιά, να μας πείσουν περί του αντιθέτου, του καλού και του ορθού, του λάθους, της κακίας, και αυτού που πρέπει να κρατήσουμε σώζοντας την “πίστη” μας, όλα τα άλλα, να τα πετάξουμε στον καιάδα και τον κάλαθο των αχρήστων.
Έτσι έβγαλαν πλαστά τα “Πρωτόκολλα της Σιών”, το “Ευαγγέλιο του Θωμά” σατανικό, όπως και άλλα Ευαγγέλια, εμείς πρέπει να ασπαζόμαστε και να ακούμε, διαβάζουμε μόνον τα “4”, από τα οποία τα τρία μάλιστα (συμβολικό το “3”), γράφτηκαν και στην Ελληνική γλώσσα για τους Ορθόδοξους Έλληνες καμάρι, όπως και οι Πράξεις των Αποστόλων, το Ευαγγέλιο του Ματθαίου γράφτηκε στην Αραμαϊκή (Εβραϊκή) γλώσσα, γι' αυτό και λέει του κόσμου τις ανοησίες, αλλά εσείς διαβάστε το κι αυτό, δεν θα σας κάνει κακό, απομακρύνει “πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν”, όπως λέει και ο παπάς ντυμένος την φαρισαϊκή στολή του, μπροστά στην “Όμορφη Πόρτα” της εκκλησιάς.
Η στολή του λειτουργού παπά είναι καθαρά και καθόλα μασονική-φαρισαϊκή εβραίικη, αλλά εμείς εδώ επειδή δεν γουστάρουμε και πολύ τα Εβραίικα, γιατί αυτοί οι άπιστοι δεν θεωρούν τον “Χριστό μας” Μεσσία -τον περιμένουν ακόμα, πόσο μάλλον, όταν τους τον έχουμε κλέψει εμείς- την ονομάσαμε, την στολή του λειτουργού παπά, “ιερά άμφια”!
Για τα “Πρωτόκολλα της Σιών”, όσοι τα ξέρετε ή τα έχετε διαβάσει, είχαμε μια συζήτηση με φίλο μου κάποτε, ο οποίος υπεραμύνονταν της θέσεως ότι είναι πλαστά, οι αντιρρήσεις οι δικές μου ήταν: “Πως μπορεί να είναι πλαστά κάποια κείμενα, αφού δεν ξέρουμε καν, τον συγγραφέα τους για να αποφανθούμε περί της γνησιότητός των ή  μη, αλλά και τι σημασία μπορεί να έχει το γνήσιο ή το κάλπικο σ' αυτά, εμείς διαβάζουμε το κείμενο, και τίποτα παραπάνω;
Ένα κείμενο είναι κείμενο, γραπτό, που σημαίνει πηγή, τεκμηρίωση, πολύ λίγο ενδιαφέρει τον αναγνώστη ποιος το έγραψε; και αν τον ξέρει, καλώς, αν δεν το ξέρει, και πάλι καλώς”.  
Σήμερα έκανε την εμφάνισή του στον ξένο αλλά και ελληνικό τύπο βαρύγδουπη είδηση, ανακαλύφθηκε -λέει- Βίβλος στη Νέα Ζηλανδία γνήσια του 1631 γραμμένη στα Αγγλικά, η οποία στην έβδομη εντολή (Ου μοιχεύσεις) εκ παραδρομής -προσέξτε, “εκ παραδρομής”, βιάζεται να μας πει η εφημερίδα-  έχει απαλειφθεί το «Ου»... Πως λέμε “δεν θέλω, ου”, να έτσι!
Να σας πω την... αμαρτία μου, διάβασα το άρθρο μέχρι του “ου”. Μέχρι εκεί. Θεώρησα περιττό να διαβάσω παρακάτω, το κείμενο όλο, και πολύ λίγο μ' ενδιέφερε αν παρελήφθη το “ου”, ή αν ήταν γραμμένο στην Βίβλο του 1631.
Εκείνο που μου κίνησε την περιέργεια όμως, και μου άστραψε χαστούκι θα έλεγα στο μάγουλο, ήταν η βεβαιότητα του αρθρογράφου της Εφημερίδος, ο οποίος έτρεξε να μας ενημερώσει ότι το “ου” απαλείφθηκε “ως  τυπογραφικό λάθος”! Κι εγώ λέω, γιατί;
Επειδή μόνον σ' αυτήν την “εντολή”, την μοιχεία δηλαδή, απαλείφεται το “ου”, προσπαθώ να θυμηθώ πως η μοιχεία στην Ιουδαϊκή θρησκεία (Ταλμούδ), είναι σύνηθες φαινόμενο, τόσο σύνηθες μάλιστα, που κάθε “πατριάρχης” ή βασιλιάς των Εβραίων, εάν δεν ήταν μοιχός, δεν... αναγνωρίζονταν.
Και μέσα σ' αυτούς φυσικά, τους μοιχούς προπάτορες των Εβραίων, πρώτος και καλύτερος ήταν ο Αβραάμ. Ο οποίος είχε την Σάρα επίσημη σύζυγο που έδωσε τον Ισαάκ και το γένος των Σαρακηνών, άλλες παλλακίδες, αλλά είχε και την μοιχαλίδα Αγάρ, που του έδωσε τον Ισμαήλ, το γένος των Ισμαηλιτών και πιο γνωστούς σε μας, Αγαρινών!
Άλλος μεγάλος μοιχός στις τάξεις των Εβραίων, ίσως ο μεγαλύτερος από όλους, είναι ο βασιλιάς Δαυίδ! Ο οποίος ενώ ήταν παντρεμένος με την Αχινοάμ, είχε και άλλες, χίλιες-μύριες παλλακίδες, η χειρότερη και η σκληρότερη μοιχεία που διέπραξε όμως αυτός, ήταν με την Βηθσαβεέ, την γυναίκα του στρατηγού του Ουρ, ο οποίος ενώ πολεμούσε ανελέητα στις εκστρατείες που τον έστελνε εξ' επίτηδες ο βασιλιάς του Δαυίδ, ο Δαυίδ με την Βηθσαβεέ γυναίκα του Ουρ, στα χλιδάτα παλάτια του στα... μετόπισθεν, περνούσε ζωή χαρισάμενη! Την οποία μάλιστα, όταν ο Ουρ πέθανε –σ' αυτό έβαλε το χεράκι του και ο Δαυίδ λιγάκι- ο Δαυίδ την παντρεύτηκε, την Βηθσαβεέ και μεγάλο του έρωτα... Και έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα!
Άλλες καραμπινάτες μοιχείες δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα, δεν θα τις απαριθμήσω και όλες εξ' άλλου, να πω μόνον πως, οι ενάρετοι και θεοφοβούμενοι γιοι του Ιακώβ πέταξαν τον αδερφό τους Ιωσήφ σε ένα πηγάδι να πεθάνει για λόγους “πρωτοτοκίων”, και αφού τον έβγαλαν ύστερα από μέρες ημιθανή, τον πούλησαν και πάλι στους Αιγυπτίους ως δούλο.
Είναι κι άλλα, πολλά, τα θεάρεστα έργα στον “Βίο και την Πολιτεία” της Παραδόσεως των Εβραίων, διαβάζοντας την “Παλαιά Διαθήκη” η οποία βρίθει συγγενικών σκοτωμών, εγκληματιών, μοιχών, και αιμομιξιών, δεν ξέρει τι να πρωτοθαυμάσει κάποιος; την οποία Παλαιά Διαθήκη βεβαίως, ενστερνίζονται και ασπάζονται, και όλοι οι Ορθόδοξοι Εβραιοχριστιανομασόνοι, Έλληνες!

Η ερώτησή μου είναι:
Γιατί ο συγγραφέας του άρθρου στην Βίβλο που βρέθηκε στην Νέα Ζηλανδία, έτρεξε αμέσως να μας πληροφορήσει ότι το “ου” απαλείφθηκε στο “μοιχεύσεις” εκ τυπογραφικής παραδρομής και όχι του... λάθους εξ' επίτηδες, που ευνοεί και όλη την ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης;

Αν προσέξτε και στο εσώφυλλο της υποτιθεμένης “Βίβλου”, δεν γράφει “βίβλος”, αλλά “Γενεαλογίες”.