"ΜΕ ΠΥΡ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΊΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ"
Το βρήκα σε ένα φιλικό αραβικό ιστοχώρο της Ανατολικής Λιβύης, εγώ το "χτένισα" αρκετά -πρόσθεσα και κάτι, φρεσκάροντας αυτά που ήξερα- αφού και ο "αυτόματος μεταφραστής" στη μετάφραση, τα έκανε και ολίγον... θάλασσα!
Να πω ότι έχω πάει δυο φορές στην Καρχηδόνα, αυτή που δείχνουν οι Τυνήσιοι σήμερα, και δεν σας κρύβω, οτι περιδιαβαίνοντας στα ερείπιά της, ένοιωσα μια κρύα ανατριχίλα!
Κάπου διάβασα, κάποιος ρομαντικός αναρωτήθηκε πως θα ήταν κόσμος μας σήμερα, αν είχαν νικήσει στους "Καρχηδονιακούς Πολέμους" οι Κρχηδόνιοι;
Απαντώ με άλλη ερώτηση: Πως θα ήταν ο κόσμος σήμερα, αν ο Μέγας Αλέξανδρος δεν πέθαινε 33 χρόνων, αλλά... 93;
Δυστυχώς, ο κόσμος προχωρά με γεγονότα, και όχι με "αν", "θα" και "όταν".
Αυτή είναι η μοίρα του!
Κάποια στιγμή θα ανεβάσω δικές μου φωτογραφίες από την Καρχηδόνα, αυτή τη στιγμή έχω τεχνικο πρόβλημα, δεν μπορώ να το κάνω.
*/*
Είναι άνοιξη του έτους 146 π.Χ. Και μετά από τρία χρόνια άκαρπης πολιορκίας, ο ρωμαϊκός στρατός υπό τας διαταγάς του Πόπλιου Κορνήλιου Σκιπίωνα Αιμιλιανού, γνωστού περισσότερο ως "Σκιπίων Αφρικανού", φυσικού γιου του Παύλου Αιμίλιου Μακεδόνα, υιοθετημένου όμως από τον Κορνήλιο, καταφέρνει επιτέλους, να σπάσει τις αμυντικές γραμμές της Καρχηδόνας, και παίρνει καταιγιστικά με φωτιά και ποτάμι αίματος, τη μισή!
Οι Καρχηδόνιοι εναντιώνονται σε μια σφοδρή αντίσταση πρώτα στο λιμάνι όπου ξεκινά η επίθεση, και στη συνέχεια μάχονται κυριολεκτικά από σπίτι σε σπίτι σε μια απέλπιδα και χαμένη στην ουσία, μάχη!
Οι Ρωμαίοι προχωρούν σκοτώνοντας όποιον βρεθεί στο δρόμο τους, δεν παίρνουν αιχμαλώτους.
Οι αμυνόμενοι σκαρφαλώνουν στις ταράτσες των σπιτιών για να πετάξουν οτιδήποτε από εκεί στους επιτιθέμενους, αλλά η μακρά πολιορκία έχει αποδυναμώσει φανερά τις δυνάμεις τους.
Επτά μέρες χρειάστηκαν για να καθαρίσει η πόλη από κάθε είδους αντίσταση.
Επιτέλους, οι τελευταίοι υπερασπιστές του Καρχηδονιακού στρατού και μερικοί πολίτες, καταφέρνουν να βρουν καταφύγιο στο Ακρόπολη της Μπίρσα.
Ηγέτης αυτής της τελευταίας άμυνας είναι ο στρατηγός Ασδρούβας Μπάρκα αδερφός του Αννίβα ο οποίος βλέποντας χαμένη την άμυνα, πηγαίνει στον Σκιπίωνα ως ικέτης.
Ο Σκιπίων τελικά, ίσως και αηδιασμένος από την τόση σφαγή, αποφασίζει να συγχωρήσει τους επιζώντες, εκτός από κάποιους Ιταλούς λιποτάκτες, 900 περίπου άνδρες, που πολέμησαν με το μέρος της Καρχηδόνας.
Ξαφνικά όμως, στην κορυφή ναού της Καρχηδόνας εμφανίζεται η σύζυγος του Ασδρούβα, η οποία εκλαμβάνει την κίνηση αυτή ως δειλία του συζύγου της, και απευθυνόμενοι στους Ρωμαίους φωνάζει:
-Εσείς που μας καταστρέψατε με τη φωτιά, από φωτιά θα καταστραφείτε κι εσείς.
Και, λέγοντας αυτά, φιλάει τους δύο γιους της και ρίχνεται στις φλόγες οι οποίες άρχισαν να κατακαίουν το ναό! Κάποιοι από τους λιποτάκτες ξέροντας τι τους περιμένει, ακολουθούν το ηρωικό παράδειγμά της. Είναι το οριτικό τέλος της Καρχηδόνας.
Ο Έλληνας ιστορικός Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, φίλος του Σκιπίωνα, μας λέει ότι εκείνη την ώρα άκουσε τον Στρατηγό να ψάλλει έναν στίχο από την Ιλιάδα!
-Θα έρθει μέρα που το Ίλιον, η ιερή πόλη θα χαθεί, ο Πρίαμος και ο λαός του, επιδέξιοι στο χειρισμό του δόρατος, θα χαθούν.
Όταν του είπε, γιατί είχε απαγγείλει αυτούς τους στίχους; Ο Σκιπίων απάντησε.
-Φοβάμαι, πως κάποια μέρα, κάποιος θα πρέπει να τους απαγγείλει βλέποντας και τη Ρώμη να καίγεται.
Από έναν πληθυσμό που εκτιμάται σε 500.000 κατοίκους, οι Ρωμαίοι πήραν ως αιχμαλώτους μόνον, περίπου 50.000 επιζώντες.
Στη συνέχεια ο Σκιπίων όργωσε την Καρχηδόνα, και την έριξε άλας από πάνω συμβολικά, να μην ξανά δημιουργηθεί, να μην φυτρώσει τίποτα στις στάχτες της.
Αυτό ήταν το τέλος και η ιστορία αυτής της πολιτισμένης πόλεως στις αφρικανικές ακτές της Μεσογείου, στην αντιπαράθεση της με τις Ρωμαϊκές λεγεώνες.
Τον ίδιο χρόνο οι Ρωμαίοι καταστρέφουν και την Κόρινθο στο απόγειο της ακμής της,
O Αννίβας συναντήθηκε με το μεγάλο του αντίπαλο το Σκιπίωνα. Αφού είπαν πολλά και διάφορα, ρώτησε ο Σκιπίωνας:
-Ποιον θεωρείς μεγαλύτερο στρατηγό;
-Τον Αλέξανδρο της Μακεδονίας, απάντησε ο Αννίβας.
- Και γιατί;
-Διότι με πολύ μικρό στρατό νίκησε μεγάλη δύναμη.
-Δεύτερο ποιον θεωρείς;
-Tον Πύρρο, είπε ο Αννίβας. Αυτόν δεν τον ξεπέρασε κανένας στην τακτική.
- Και ποιον θεωρείς τρίτο;
-Τον εαυτό μου!
Τότε γελώντας ο Σκιπίωνας είπε:
-Φαντάζομαι τι θα έλεγες, αν με είχες νικήσει.
-Τότε θα θεωρούσα τον εαυτό μου ανώτερο από τον Αλέξανδρο και τον Πύρρο, απάντησε ο Αννίβας.
Φώτο: Η θυσία της συζύγου του Ασδρούβα Βάρκα σε εικονογράφηση του Ραντου Ολτεαν. Radu Oltean.
