Από ιδία πείρα, παλιότερα, μεγάλη συναναστροφή μου με αρκετούς από αυτούς του “αγρίου παπαδαριού”, σας λέω ότι κανένας από αυτούς δεν πιστεύει σε τίποτα, είναι άθεοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, τέλειοι ηθοποιοί, τέλειοι παλιάτσοι, μωροφιλόδοξοι “κυνηγούν” μόνο αξιώματα και “ποιμαντορικές ράβδους” (γκλίτσες), όσο για την πολιτική τους διάσταση που επιμένω, σας παραπέμπω στον “αντιβασιλέα Δαμασκηνό” κατά κόσμον με το μισερό όνομα Δημήτριος Παπανδρέου (Ξου-ξου-ξου!), στον Μακάριο της Κύπρου, και στον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, τον οποίο ευτυχώς, μας φύλαξε ο θεός, τον πήρε γρήγορα κοντά του, δεν τον καπελωθήκαμε πιθανότατα, "καμαρώσαμε" και σαν πρωθυπουργό!
Πριν λίγο καιρό, “ενθρονιάστηκε” στην Θεσσαλονίκη μας ο νέος Δεσπότης της.
Να ξεχωρίσω και πάλι πως, ανεξαρτήτως των θρησκευτικών μου πεποιθήσεων, είμαι με τις Εθνικές γιορτές, όπως αυτές γιορτάζονται με όλο το τυπικό Κράτους και Εκκλησίας -κάνοντας και λίγο τα στραβά μάτια στην Εκκλησία.
Γι αυτό και διάβασα εμβριθώς, την ομιλία του νέου Μητροπολίτη στην "Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών", για τις γιορτές της “Εθνικής Παλιγγενεσίας” που ήδη γιορτάζουμε.
Δεν θα σας πω ότι τσιμπιόμουνα για να νιώσω, όχι ξύπνιος, αλλά άνθρωπος, θα απομονώσω από το άρθρο του ΑΠΕ-ΜΠΕ παρακαλώ, τι είπε αυτός ο γελοίος καραγκιόζης στην μοναδική επιστημονική Εταιρεία της Βορείου Ελλάδος, της Θεσσαλονίκης, ισαξίας της Ακαδημίας Αθηνών, αφού η Ελλάς, και μετά από 200 χρόνια ελεύθερου βίου, δεν ηυδόκησε ακόμα να αποκτήσει “Ελληνική Ακαδημία” -όπως όλα τα Κράτη- και όχι Αθηναϊκή, βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας.
΄Ενας ορυμαγδός ακαταλαβίστικων λέξεων και φράσεων, παραλήρημα ανοησίας και απύθμενης ασυναρτησίας, που ξεπερνάει κατά πολύ, ακόμα και αυτές τις κομμουνιστικές αηδίες παλαβομάρες που διαβάζουμε κατά καιρούς, παραπέμποντας λίγο και σε τέτοιων πολιτικών πεποιθήσεων, αθέων κομμουνιστικών!
Το πιο σημαντικό; Η “ΕΜΣ”, αντί να τον πετάξει με τις κλωτσιές από την αίθουσα, τον επιβράβευσε κιόλας, τον έκανε, άκουσον άκουσον, και “επίτιμο μέλος της”!
Απολαύστε τώρα τον λόγο αυτού του... κάου-μπόυ της Εκκλησίας μας, και όπως είπα, βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας.
Τίτλος του άρθρου του ΑΠΕ-ΜΠΕ: "Μητροπολίτης Φιλόθεος: Στο όνομα της ελευθερίας και του Θεού έγιναν εγκλήματα στο διάβα της ιστορίας".
“Tους ήρωες της Επανάστασης τους τιμάμε πραγματικά όταν στεκόμαστε εμπρός τους με ταπεινοφροσύνη,απελευθερωμένοι από τον ναρκισσισμό, τη διαίρεση, την ανηθικότητα, την ανοησία, τον φθόνο, την κακία, την υποκρισία και την αναλγησία των ισχυρών έναντι των αδυνάτων, τα ταπεινά και εφήμερα στα οποία καθημερινά καταναλώνουμε όλοι σχεδόν τη ζωή μας...
Στο όνομα της ελευθερίας και του Θεού, πολλές φορές στον διάβα της ανθρώπινης ιστορίας έγιναν και εγκλήματα, από ανθρώπους που καπηλευτήκαν την έννοια, την αξία και το όραμα της ελευθερίας.
Στον αντίποδα των δήθεν προασπιστών της ελευθερίας, υπήρξαν οι ήρωες του γένους, όλοι εκείνοι που δεν άντεχαν το μασκαρεμένο ψέμα, τις απατηλές ελπίδες και τα μπαλωμένα όνειρα, αλλά επιθυμούσαν, μακριά από τους νεκρώσιμους ήχους των κάθε λογής πλάνων να κατασπαράξουν
το ψευδομόρφωμα ελευθερίας, μέσα στο οποίο κάποιοι ήθελαν να τους βάλουν και να βρουν με οποιαδήποτε κόστους και οποιαδήποτε διακινδύνευση και της ζωής τους ακόμη, την αληθινή ελευθερία.
Δεν έχει νόημα η ισχύς χωρίς ελευθερία, είναι ελεύθερος ο προσεκτικός στη δύναμή του, ο προσεκτικός στην ισχύ του, ή μήπως τελικά, πραγματικά ελεύθερος είναι εκείνος που σαν τους ήρωες του γένους χαιρετά την εξουσία, κρατάει την ουσία και ονειρεύεται;
Πολλές φορές αφήσαμε την ίδια την πατρίδα μας να γίνει πλακάτ και λάβαρο στην υπηρεσία πολιτικών αντιπαραθέσεων, τη σύνδεση των ιερών και των οσίων του γένους με τις πολιτικές σκοπιμότητες και τους αναπόφευκτους κλυδωνισμούς τους.
Ο αληθινός πατριωτισμός είναι λιβάνι που καίει μέσα στην ψυχή του γένους και όχι τσιγάρο στα χέρια περιστασιακών ιδεολογιών.
Κάθε σκηνοθετίσκος μπορεί να γελοιοποιεί από την τηλεόραση την αγάπη στην πατρίδα και την πίστη στο Θεό. Και εμείς όλα αυτά τα βλέπουμε στις άνετες πολυθρόνες μας και γελάμε. Διασκεδάζουμε βλέποντας να γελοιοποιούνται οι ήρωες. Χωρίς ντροπή και ευθύνη χάσκουμε ανοήτως, βλέποντας τον ασταμάτητο διασυρμό της πίστης και της πατρίδας. Δεν είναι αλήθεια ότι έχουμε φτιάξει μια παιδεία όπου η αγάπη στην πατρίδα θεωρείται φασισμός και η προσευχή των μαθητών είναι πέντε τελετουργικές φράσεις χωρίς νόημα;
Μέλημα μας ας είναι ο γιορτασμός της απελευθέρωσης του γένους να γονιμοποιήσει και σήμερα τις ιστορικές μνήμες, τώρα που και πάλι πρέπει να προασπίσουμε την ταυτότητα και την αξιοπρέπειά μας. Θα χρειαστεί κόπος και χρόνος ίσως και θυσίες, άλλωστε για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ. Το χρωστάμε στο Θεό μας, στον εαυτό μας, στο παρελθόν και στο παρόν, και κυρίως στο μέλλον μας, στα παιδιά, που δεν πρέπει να υποχρεωθούν και να ζήσουν ανεχόμενα τα αφόρητα και υποφέροντας τα ανυπόφορα, υπογράμμισε.
Το 1821 παραμένει το μεγάλο σχολείο του απροσκύνητου ήθους της λευτεριάς, που μας καλεί όλους μας πάντοτε να προασπιζόμαστε την ελευθερία της συνείδησής μας. Ο εορτασμός της εθνικής μας παλιγγενεσίας μας δίνει τη δυνατότητα και την ευκαιρία να επανεξετάσουμε την πορεία μας, να δούμε στην ψυχή μας στην οικογένειά μας τι λάθος έχουμε κάνει και πως θα πρέπει να το διορθώσουμε. Και αυτό τελικά θα είναι το μοναδικό αληθινό στεφάνι μυρτιάς που μπορούμε πράγματι να καταθέσουμε στη μνήμη των αγωνιστών της πατρίδας μας”.
Με τις υγείες μας! Γεια χαραντάν, και τα κουκιά μπαγλάν!
Σ’ αυτές τις ασυναρτησίες βλακείες, είδατε ή διαβάσατε πουθενά καμιά αναφορά στα γεγονότα και την “Έναρξη της Επαναστάσεως του 1821”; Στα Καλάβρυτα ή και αλλού; Διαβάσατε πουθενά το όνομα, έστω και ενός ήρωα της επαναστάσεως του "21", του Κολοκοτρώνη παράδειγμα ή του Παπαφλέσσα, να βγαίνει από το στόμα αυτού του άθεου; Έτσι, αναφορά στη μνήμη του, βρε αδερφέ!
Είδατε καμιά αναφορά στην “25η Μαρτίου και στον Παλαιών Πατρών Γερμανό”; Την ύψωση του “Λαβάρου και της Σημαίας”;
Φυσικά και, ούτε είδατε, ούτε διαβάσατε! Και ξέρετε γιατί; Γιατί αυτός ο κύριος, ζηλεύει και μισεί αφάνταστα, τόσο το σινάφι του τον Γερμανό, τον Παπαφλέσσα, όσο και το “Λάβαρο, την Ελληνική Σημαία”.
Όλο το νόημα του Λόγου του, είναι μαλαγανιές και γαλιφιές, ξεκάρφωτες λέξεις και φράσεις προς πάσαν κατεύθυνσιν, μην δυσαρεστήσει ΚΑΝΈΝΑΝ, δανεισμένες ακόμα και από το λαϊκό μας πεντάγραμμο, αν μας προκύψει και “Παπαροκάς” στο τέλος, μη σας φανεί παράξενο, και ΜΗΝ εκπλαγείτε καθόλου;
Άντε, άλλο κακό να μη μας βρει…
Ευοί ευάν… Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε Αδέρφια…
0, 26-32, 3-15 και τα ορφανά!
Σβούρα την, παίχτη!
*Ο Τίτλος του άρθρου εδώ, είναι από τα παιχνίδια που παίζαμε όταν ήμασταν μικροί!
