Παράτιτλος: “Η ανατομία ενός Ενορχηστρωμένου, και καλά Οργανωμένου, Σχεδιασμένου Εγκλήματος”!
ΜΕΡΟΣ Α΄
Να ξεκινήσω πρώτα από το “ξανθό αγοράκι”. Που μας είχε τρελάνει στην μπούρδα κάθε τρεις και μία με πληρωμένες καταχωρήσεις από τους φόρους μας, σχεδόν κάθε μέρα στον παρασιτικό Τύπο της αρεσκείας του, είτε για τα τραίνα είτε για τα αυτοκίνητα! Το "Φλικ-φλάκ, Χχχλάκ"! Την “Σιδηροδρομική Εγνατία”! Η οποία θα λειτουργήσει το… 2035! Την ευαίσθητη παραίτησή του! “Το παλιάλογο, το καθυστερημένο, που άλλαζε πόδι με απλανές το βλέμμα στον ορίζοντα”, όπως είπα και στον Πρωταίο φίλο που ήμασταν μαζί δίπλα-δίπλα στην εκδήλωση, για να μου απαντήσει, “Αυτό το παλιάλογο, το καθυστερημένο που λες φίλε μου, θα το δεις μια μέρα και υπουργό, πρωθυπουργό”!
Αυτό που ήρθε δυο φορές να εγκαινιάσει τον “Σπεύδε Βραδέως”, νέο δρόμο “Θέρμης – Γαλάτιστας”! Ο οποίος ένα χρόνο μετά των εγκαινίων, στο πανάθλιο, εντελώς καινούργιο κομμάτι από διασταύρωση παλαιάς εθνικής οδού στον πυλώνα της ΔΕΗ, μέχρι την συνάντησή της στην ευθεία της Γαλάτιστας, λίγο μετά εκείνης της καταραμένης γέφυρας της Πανίκοβης, είναι για γέλια! Για κλάματα! Θέλει ξήλωμα και φτιάξιμο από την αρχή! Το αυτοκίνητο χοροπηδάει βατραχάκι στην κυριολεξία της λέξεως με 80 χιλιόμετρα την ώρα, σε ολοκαίνουργια παρακαλώ, άσφαλτο, πέραν όλων των άλλων κακοτεχνιών και κακομελετών που βρίθει, αφού μια άχρηστη και όλως διόλου άσχετη περί των τεχνικών έργων οδοποιίας εταιρεία “ΙΝΤΡΑΚΑΤ”, είναι ανίκανη να ρίξει πέντε τετραγωνικά μέτρα άσφαλτο, σωστά! Γέμισε τον δρόμο “σαμάρια” και “δόντια”!
Τέτοιοι ήταν, σαν το ¨Ξανθό αγοράκι”, όλοι όσοι ασχολήθηκαν με τα “συγκοινωνιακά” στην καταραμένη και ξεφτιλισμένη μεταπολίτευση μισού αιώνα, αιωνία τους η μνήμη! Ή, κατά το κοινώς λεγόμενο, “Πίσσα στα κόκαλά τους, άχρι γενεάς 14ης, το αίμα ημών επί τας κεφαλάς αυτών, και των τέκνων αυτών”!
2.500 χιλιόμετρα γραμμών ξηλωμένα, κατεστραμμένα, απαξιωμένα, περιφρονημένα, της τάξεως σημερινών χρημάτων πολλών δισεκατομμυρίων ευρά, παρακαταθήκη και προίκα αιώνων από τους φτωχούς προπάππους μας και από την τουρκιά, για να διατυμπανιστεί σήμερα με όλες τις φανφάρες τρομπέτες και ζουρνάδες, κούφια λόγια παπαρδέλες μύξες, η γραμμή μόλις 500 χιλιομέτρων “Αθήνα – Θεσσαλονίκη”, ότι και σ’ αυτήν το… 2030 το ταξίδι με το τραίνο, θα γίνεται σε 3,5 ώρες! Κάτι περισσότερο δηλαδή, από τον χρόνο που χρειάζεται ένα αεροπλάνο να φορτωθεί-απογειωθεί-προσγειωθεί, στους ιδιωτικούς λιμένες, που ξεπούλησαν ξεδιάντροπα οι προδότες και νεο-δοσίλογοι γενίτσαροι πολιτικοί, Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Με κόμιστρο όχι και φθηνού του τραίνου, σε σχέση με αυτό του αεροπλάνου, για να μην πούμε και πανάκριβου!
Και, αν εμείς, είναι να επιλέξουμε την ταχύτητα του τραίνου με αυτήν του αεροπλάνου, για να κάνουμε το ταξίδι αυτό, γιατί να επιλέξουμε το τραίνο; Τη στιγμή μάλιστα που τα συνεχή δυστυχήματα σ’ αυτό, τείνουν να γίνουν μάστιγα, κατεστημένο, πληγή αγιάτρευτη και αιμορροούσα!
Κάποτε είχα γράψει την ταξιδιωτική εμπειρία μου με το τραίνο του “Ακρόπολις Εξπρές – Το Καύχημα των Ελληνικών Σιδηροδρόμων”, από Μόναχο για Θεσσαλονίκη. (Δείτε εδώ, ή μάλλον διαβάστε στον σύνδεσμο: https://www.youtube.com/watch?v=1E6ZhDa2IhU την εμπειρία μου αυτή, ντυμένη με εικόνες πολλαπλού ενδιαφέροντος). Πριν σαράντα χρόνια. Τότε άρχισε το ξήλωμα του ΟΣΕ, χωρίς να δίνει κανείς σημασία από τα παρτάλια που το έκαναν, με το Κράτος, το ελληνικό να επιτηρεί και να χαίρεται για την καταστροφή αυτή, τελείως αποχαυνωμένο, αποβλακωμένο!
Τότε ήταν που πήγαινες στην “τρύπα” των εκδοτηρίων των εισιτηρίων του ΟΣΕ να κόψεις εισιτήριο, και αντιμετώπιζες την βλοσυρή και μοχθηρή φάτσα του υπαλλήλου του, ο οποίος το μόνο που δεν έκανε, ήταν να σε πλακώσει στο ξύλο!
Στη συνέχεια, θα παραθέσω κατάλογο καταστροφής σιδηροδρομικών γραμμών σε ολόκληρο το εθνικό δίκτυο παλιό και νέο, χωρίς καμία, ΑΠΟΛΎΤΩΣ, σοβαρή ή σοβαροφανή απολογία, η οποία να δικαιολογεί έστω και στο παραμικρό, την καταστροφή αυτή! Δεν υπάρχει λογική εξήγηση, “αδέρφια μου αλήτες σκυλιά”, παρά σκέτη τρέλα αμέτρητη, απύθμενη σχιζοφρένεια! Παραφροσύνη!
Θα ξεκινήσω από Βορρά προς Νότον, Εύρο δηλαδή, και πάει λέγοντας.
“Αλεξανδρούπολη – Ορμένιο”. Με διακλάδωση “Πύθιο – Τουρκία”. Η Αδριανούπολη τότε ήταν πιο σημαντική πόλη για τους τούρκους από την Κωνσταντινούπολη, γι’ αυτό η γραμμή πήγε τόσο ψηλά! Η Αδριανούπολη ήταν η πρώτη πρωτεύουσα των σουλτάνων της, και η πρώτη πρωτεύουσα της Οθωμανικής κυριαρχίας. Η γραμμή αυτή πριν λίγα σχετικά χρόνια -κατασκευή και έργο του Βαρώνου Χιρς επί οθωμανοκρατίας- αντιμετώπιζε πρόβλημα πλημμυρών από τα νερά του Εύρου. Αυτά αντιμετωπίσθηκαν, αντικαταστάθηκε η γραμμή με άλλη νέα, πιο μέσα, που δεν την έφταναν τα νερά του ποταμού, αλλά σήμερα είναι παραμελημένη, πεταμένη, και η συγκοινωνία γίνεται με… λεωφορεία του ΟΣΕ, χωρίς και το οικείο ΚΤΕΛ να κάνει κιχ, που του κλέβει -κλοπή καραμπινάτη- την πελατεία! Πέραν της, επίσης καραμπινάτης απάτης του ΟΣΕ, ο οποίος κόβει εισιτήρια τραίνου μεν, αλλά στοιβάζει τους επιβάτες του σε… λεωφορεία, δε! Περίπτωση εισαγγελέα. Την γραμμή αυτή “πουλήσαμε” και στα “Αμερικανάκια” της Βάσεως της Αλεξανδρουπόλεως, ότι θα μεταφέρουν γρήγορα και εύκολα με τραίνο τις δυνάμεις τους (ΝΑΤΟ, βρωμο-Στόλντεμπεργκ), προς βορράν, λέγε με και μέτωπα της παρτάλους Ουκρανίας!
Η γραμμή “Αλεξανδρούπολη – Τοξότες”. Αλλά το τραίνο δεν πάει στους Τοξότες, κάνει τέρμα στην Ξάνθη. Και αυτή η γραμμή δημιουργίας του βαρώνου Χιρς, λειτουργεί κατά πως του καπνίζει του ΟΣΕ! Άλλοτε με τραίνα, και άλλοτε με λεωφορεία. Πρόσφατα μάλιστα, διάβασα ότι αντικαταστάθηκε και πάλι το δρομολόγιο των λεωφορείων με τα τραίνα, σ’ αυτόν τον κρατικό κατά άλλα βρωμο-οργανισμό. Κατακερματισμένος και διαμοιρασμένος φέτες σε διεθνή αγριόσκυλα, αλλά κρατικός! Κάποιος φαίνεται του το σφύριξε ότι “έρχεται εισαγγελέας” για πλαστή, εγκληματική παραποίηση συγκοινωνιακών κανόνων, θεσμών και μέσων, τι πιο απατηλό και ψεύτικο αλήθεια; Εγκληματικό, να κόβεις εισιτήριο για τραίνο, και να σε στοιβάζουν παστή σαρδέλα μέσα σε λεωφορεία; Έκανε κανένας παράπονο γι’ αυτό; Διαμαρτυρήθηκε πουθενά; Έκανε κάποια αγωγή για απάτη, να τους πάρει και τα σώβρακα στα ελληνικά δικαστήρια; ΌΧΙ! Ε, τότε; Πήραν τον σφυγμό τους που έλεγε κι η μάνα μου, αντικατέστησαν τα λεωφορεία με τα τραίνα. Χωρίς κανείς και εδώ, να μπει στον κόπο να μας εξηγήσει, γιατί; Γιατί δεν χρησιμοποιούνταν τα τραίνα όλο αυτό το χρονικό διάστημα; Αυτοί τα γένια όμως, αυτοί και τα χτένια! Η γραμμή είναι μια χαρά, δεν αντιμετωπίζει κανένα, απολύτως, πρόβλημα! Να πω εδώ ότι τελευταία φορά που έκοψα εισιτήριο από την Αλεξανδρούπολη για Θεσσαλονίκη με τραίνο, ήταν το 1998.
“Δράμα – Τοξότες”. Άχρηστη γραμμή (την κατέστησαν άχρηστη), την οποία όποιος Οργανισμός τραίνων να την είχε, και δη οι Ελβετοί οι οποίοι είναι μανούλες σ’ αυτά, θα την ανεδείκνυαν ως την μεγαλύτερη τουριστική διαδρομή της Ευρώπης, θα έκοβαν τα μονέδα σέσουλα! Οι δικοί μας γκόλιαβοι, ξεβράκωτοι και αγράμματοι, οι μετά το 2000 στον Οργανισμό που μπήκαν, δεν ξέρουν, δεν έχουν ιδέα, ούτε που είναι; Ούτε που βρίσκεται; Οι γραμμές του τραίνου ακολουθούν τον ρου του ποταμού του Νέστου από το Παρανέστι και μετά, και είναι ένα χάρμα ιδέσθαι της φύσεως με τις συνεχόμενες μικρο-σήραγγες, τα ξέφωτα, τις στροφές, έως και την Σταυρούπολη, Τοξότες. Την γραμμή αυτή “πουλούσαν” προσφορά τα τουριστικά γραφεία Αττικής και περιχώρων ως “Ημερησία Εκδρομή-Διαδρομή Απείρου Κάλλους” (πολύ σωστά), στα πακέτα των Εκδρομών-Διακοπών τους δέλεαρ, πήγαιναν τους πελάτες τους μέχρι την Δράμα από την Θεσσαλονίκη, εκεί τους επιβίβαζαν στο τραίνο με πληρωμένο το εισιτήριο από το πρακτορείο, και τα λεωφορεία άδεια έφευγαν από την Δράμα, πήγαιναν στην Ξάνθη, από τον Σ. Σταθμό της οποίας παρελάμβαναν και πάλι το “εμπόρευμα” προς Θεσσαλονίκη. Όπου και το τέλος της ημερησίας εκδρομής. Σε τέτοια πακέτα ο γράφων, συνεργάστηκε άριστα με τουριστικό γραφείο του Πειραιά. Σήμερα η γραμμή αυτή όπως είπα και λίγο παραπάνω, (θα) αχρηστεύτηκε τελείως, αφού η δικαιολογία που έδωσε ο ΟΣΕ, ήταν: “Η γραμμή είχε πολλές ζημιές, πολλά γηρασμένα και κατεστραμμένα τεχνικά, ήταν αδύνατο να επισκευαστεί"! Ναι, καλά διαβάσατε, “ήταν αδύνατο να επισκευαστεί”! Στον 21ο αιώνα, όπου η τεχνολογία σκίζει βουνά θεόρατα και μετατοπίζει θάλασσες, ωκεανούς, κάποια πράγματα για τον βρωμο-ΟΣΕ, είναι αδύνατο να επισκευαστούν!
“Θεσσαλονίκη – Δράμα”. Ένας τοπικός σιδηρόδρομος που θα έπρεπε εδώ και χρόνια να λειτουργεί ως προαστιακός με πυκνή καθημερινή συχνότητα με την πόλη της Θεσσαλονίκης… Κρατηθείτε!.. Πηγαίνει ένα τραίνο την ημέρα από την Θεσσαλονίκη, το οποίο επιστρέφει σ’ αυτήν και πάλι, όχι όμως αυθημερόν, αλλά την άλλη μέρα! Όπως αναλυτικά μου ανέφερε η συμπαθεστάτη κυρία της Κρηστώνης, η οποία έσυρε και τα ανάλογα μπινελίκια στον ΟΣΕ. Αυτό κι αν είναι ευρεσιτεχνία! Κατά τη λογική (κότας) του ΟΣΕ, όποιος ταξιδέψει για την Δράμα από την Θεσσαλονίκη, ή και τους ενδιαμέσους σταθμούς, πρέπει να διανυκτερεύσει κάπου, ίσως και σε κανένα πάρκο, το ύπαιθρο, σε κανένα χάνι, και την άλλη μέρα το ταχύ-ταχύ, πουρνό-πουρνό που λέει και ο λαός μας, να πάει στον Σταθμό, να πάρει το τραίνο... της επιστροφής για την Πόλη! Ναι, μην γελάτε… Είπα “μυαλό κότας”, επειδή η κότα έχει πράγματι, λίγο μυαλό, ένεκα χαμηλής περιεκτικότητος φαιάς ουσίας, ο εγκέφαλός της είναι πολύ μικρός, όπως όλων των πτηνών, αλλά μάλλον, τους αδίκησα τους ΟΣΕτζίδες, το μυαλό τους είναι τόσο, όσο και το μυαλό ενός μικρού σαλιγκαριού! Δηλαδή, τίποτα! [Σ.σ.: Με το "ΟΣΕτζίδες", να με συγχωρέσουν αυτοί που μοχθούν πραγματικά για τον ΟΣΕ, είναι αρκετοί, ξέρω και κάποιους από αυτούς, δεν απευθύνεται ο χαρακτηρισμός σ' αυτούς]
“Πολύκαστρο-Καλίνδρια”. Γραμμή ζεύξεως στη γραμμή “Θεσσαλονίκης – Ειδομένης” με την γραμμή “Θεσσαλονίκης – Αλεξανδρουπόλεως”. Εντελώς κατεστραμμένη, δεν ξέρω ακόμα πότε έπαψε να λειτουργεί, θα το μάθω προσεχώς, ούτε πότε κατασκευάστηκε, το ίχνος της όμως το έχω περπατήσει σε μεγάλο μέρος, σκέφτομαι να κάνω και ένα ντοκιμαντέρ γι αυτήν, έστω και μικρού μήκους. Το οποίο θα παρουσιάσω αρμοδίως.
Πόλη της Θεσσαλονίκης, γραμμή “Θεσσαλονίκη – Αεροδρόμιο Μίκρας”. Στον Α΄ΠΠ, τον λεγόμενο και Μεγάλο Πόλεμο, λειτουργούσε άψογα, κανονικά, αφού οι συμμαχικές δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ ήταν αυτές που την κατασκεύασαν για δικές τους ανάγκες! Αν είχαμε αυτήν την γραμμή σήμερα, δεν θα χρειάζονταν να ξανά ψάχνουμε, που στο διάολο θα πάμε την επέκταση του Μετρού Θεσσαλονίκης, από Καλαμαριά (Μίκρα), έως Αεροδρόμιο “Μακεδονία”! Τεραστία, αλόγιστη καταστροφή, ηλιθίων και ανοήτων παραγόντων “ΣΕΚ-ΟΣΕ”.
Γραμμή “Γαλλικός – Άσσηρος”. Και αυτή η γραμμή κανονικού εύρους παρακαλώ, προικιό από τις δυνάμεις (Αγγλικές) της ΑΝΤΑΝΤ, ολοσχερώς κατεστραμμένη, το ίχνος της όμως ο γράφων - και αυτής- το ξέρει ολόκληρο!
“Σαρακλί – Σταυρός – Τσάγεζι (Ν. Κερδύλια, εκβολές του ποταμού Στρυμόνος). Το μεγαλύτερο έγκλημα καταστροφής σιδηροδρομικών γραμμών που έγινε στην Ελλάδα, το οποίο δεν μας χαρίστηκε από τους Εγγλέζους που έφτιαξαν την γραμμή 90 χιλιόμετρα περίπου, αλλά την εξαγοράσαμε πανάκριβα! Την πληρώσαμε! Μας χρωστούσαν, μας πήραν και τον γάιδαρο! Πάνω σ’ αυτήν την γραμμή για λόγους ιστορικούς, δημιουργήθηκε ο “ΣΕΚ”, μετά την αποχώρηση των συμμαχικών στρατευμάτων. Αφού οι Εγγλέζοι όπως είπα, μας φέρμαραν κι ένα “οθωμανικόν”, πουλώντας μας την γραμμή “Κούκο-Αηδόνι”! Σήμερα, οι εκάστοτε πούστηδες όλων των κομμάτων, μας τάζουν στα σπαράγματα της γραμμής αυτής, την αναβίωσή της λεγομένης και “Σιδηροδρομικής Εγνατίας”. Ο μπαρμπα-Γιάννης Μεταξάς, ο μοναδικός πολιτικός και στρατιωτικός που έβλεπε μια Ελλάδα 100 χρόνια μπροστά από την εποχή του, προσπάθησε να συνδέσει και να αναπτύξει την γραμμή αυτή σε κανονικού εύρους, από ντεκοβίλ που ήταν, τον σταμάτησε όμως ο Πόλεμος, το έργο παραμένει ημιτελές με 50% τα έργα πολιτικού μηχανικού τελειωμένα, εδώ και 80 χρόνια!
“Σιδ. Σταθμός Στρυμόνος – Προμαχώνος (Κούλατα)”. Λίγων χιλιομέτρων εγκαταλελειμμένη γραμμή, και εδώ ο ΟΣΕ χρησιμοποιεί την μεγάλη αθλιότητα των Λεωφορείων, μέχρι πριν λίγα χρόνια πήγαινε το τραίνο στην Σόφια (με ελληνικό βαγόνι από Κούλατα και πάνω), όπως και σε όλες τις περιπτώσεις όμως, όπου ο ΟΣΕ σκέφτεται αντεθνικά καταστροφικά και εντελώς εξωφρενικά, κατήργησε και αυτήν την γραμμή, το τραίνο ως… ασύμφορο! Γιατί ασύμφορο; Μόνον αυτός το ξέρει! Μετά από την διακοπή της γραμμής, για να λειτουργήσουν και πάλι οι σιδηροτροχιές αυτές έως τον Προμαχώνα, αν υπήρχε κάποιο οικονομικό όφελος που κερδήθηκε από την διακοπή, αυτό θα ξοδευτεί στο διπλάσιο για νέες επισκευές και συντηρήσεις! Το μυαλό κότας που είπαμε παραπάνω.
Η φτωχή Βουλγαρία η πάμφτωχη, με το 1/3 της ελληνικής οικονομίας και αυτό κουτσό, στέλνει τραίνο μέχρι τα Κούλατα, σέβεται τον εαυτό της, δείχνει και την στρατηγική της πολιτική, δεν γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι τις παραμεθόριες περιοχές της!
Να σας πω εδώ και μια τραυματική εμπειρία που είχα το 1975, όταν αποφάσισα να πάω τουριστικό ταξίδι μόνος με τραίνο στην κουμμουνιστική Σόφια από την Θεσσαλονίκη! Τότε, πήγαινε τραίνο κατ’ ευθείαν από την Θεσσαλονίκη στη Σόφια! Επειδή έπρεπε να φύγω βράδυ από την Σόφια, και δεν υπήρχε εισιτήριο κατ’ ευθείαν για Θεσσαλονίκη παρά μόνο το πρωί, έκοψα εισιτήριο μέχρι τα Κούλατα, όπου και κατέβηκα, θέλησα να περάσω τα σύνορα πεζός, να βρεθώ στον Προμαχώνα. Στο εστιατόριο του Σταθμού των Κουλάτων που πήγα να φάω, τι τό ΄θελα; Ένας κουμουνιστής Βούλγαρος αγριάνθρωπος του τότε κουμουνιστικού παραδείσου της Βουλγαρίας, μόνο που δεν με έδειρε γιατί του χάλασα το χουζούρι! Αρκέστηκα σε κάτι αχυρομπισκότα βουλγάρικα που βρήκα σε μια “τρύπα” και αγόρασα - αυτοί τα ονόμαζαν μπισκότα- έφαγα μερικά στο σταθμό… Άχυρα-ξάχυρα, σας πλήρωσα… Και πήρα τις βαλίτσες μου να περάσω τα σύνορα, αλλά μη ξέροντας την περιοχή και ακολουθώντας τις γραμμές, βρέθηκα στα σκοτεινά να ψάχνω, τι; Όταν κάποιος άλλος Βούλγαρος που δούλευε στον σταθμό, άρχισε να σφυρίζει δυνατά και να κουνάει τα χέρια του, να με φωνάζει στα βουλγάρικα που δεν καταλάβαινα γρι: “Εεεέ!.. Εεεέ!.. Ντουμ-ντούμ!.. Ντουμ-ντούμ!..”. Εννοώντας φυσικά, ότι εκεί που πήγαινα θα αντιμετώπιζα τους Βουλγάρους στρατιώτες και τα όπλα τους. Γύρισα πίσω τρομαγμένος, και όταν πλησίασα τον Βούλγαρο κοντά, πάλι στα βουλγάρικα ο καημένος και με νοήματα, μου είπε ότι εκεί που πήγαινα ήταν τα φυλάκια των στρατιωτών των συνόρων, και αν πήγαινα ακόμα πιο κοντά, θα με σκότωναν! Του είπα ότι θέλω να πάω στην Ελλάδα, με έβγαλε στον δημόσιο δρόμο, και μου έδειξε κάτω την άσφαλτο, “Εδώ θα πας στην Ελλάδα”! Περιττό να σας πω πως, όταν πέρασα τη γέφυρα του Στρυμόνα, περασμένα μαύρα μεσάνυχτα και χαιρέτησα τον Έλληνα φαντάρο-σκοπό της γέφυρας από την Ελληνική πλευρά, η καρδιά μου ηρέμησε, το μάτι μου γαλήνεψε, και το γέλιο εμφανίστηκε ξανά στα χείλη μου. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα σ' αυτό το συμβάν, αλλά δεν έχουν και τόση σημασία!..
Γραμμή
“Θεσσαλονίκης – Ειδομένης”. Γραμμή για
γέλια και για κλάματα! Πλήρως ηλεκτροδοτημένη εδώ και χρόνια! Ανακατασκευάζεται αναβαθμίζεται για
πάνω από 20-25 χρόνια, γεφύρι της Άρτας και
αιώνιο γιαπί, μας ξευτέλισε διεθνώς και
με τα λαθροποντίκια, όπως μας είπαν
υπεύθυνα σιδηροδρομικοί πάνω στην
γραμμή αυτή, “η γραμμή υπάρχει για
εμπορικούς σκοπούς, και δεν ενδιαφέρει
στον ΟΣΕ το επιβατικό κοινό”! Στην πάλαι ποτέ "Νο1 Πύλη της Ελλάδος"! Δεν υπάρχει ενδιαφέρον του ΟΣΕ, για το επιβατικό κοινό! Με τι γράμματα να το γράψουμε, και σε ποια γραφή; Υπάρχουν
στο κανάλι μας πληθώρα βίντεο για την
γραμμή αυτή, τα οποία θα σας διασκεδάσουν πραγματικά, εμείς όμως θα σας συστήσουμε αυτό:
https://www.youtube.com/watch?v=ei77v0IvLC8 όχι τίποτα
άλλο δηλαδή, αλλά για να σπάστε μεγάλη πλάκα! Δείτε
το όλο.
“Γραμμή “Αξιούπολη – Κούπα”. Άλλο συμμαχικό ντεκοβίλ προικιό των δυνάμεων της ΑΝΤΑΝΤ. Η οποία ξεκινούσε από την Αξιούπολη, όταν ο Σαθμός Αξιουπόλεως πάνω στην γραμμή “Θεσσαλονίκη – Μητροβίτσα”, έτσι σχεδιάστηκε από τον βαρόνο Χιρς στην αρχή η γραμμή αυτή, ήταν μεγάλος σταθμός, με ανύπαρκτο τον Σ. Σταθμό Πολυκάστρου. Γιατί αναφέρω την γραμμή αυτή; Γιατί αν είχαμε την γραμμή αυτή σήμερα, ένα πραγματικό τραινάκι ντίσνεϋλαντ χιλιομέτρων, η οποία περνούσε και από τα Μεταλλεία του Ίσβορου (Πηγής), την Λίμνη Μεταλλίων απείρου φυσικού κάλλους, χαρακτηρισμός όμως που ελάχιστα προσεγγίζει το πραγματικό, το αληθινό κάλλος, σήμερα θα είχαμε ένα τουριστικό τραινάκι στην περιοχή όπως τα τόσα πολλά που έχει η Ελβετία, το οποίο και ποιος δεν θα ήθελε να ταξιδέψει; Η γραμμή είναι εντελώς κατεστραμμένη, σε κάποια σημεία της μόνον υπάρχουν σπαράγματα των γεφυριών της, μικρών και μεγάλων. Την έχω επισκεφθεί προ ετών και έχω περπατήσει μέρος της, δεν θα γράψω άλλα, γιατί όλη αυτή η ενθύμηση με θλίβει, με στενοχωρεί αφάνταστα! Δεν την μπορώ!
Γραμμή “Σκύδρα – Αριδαία, με διακλάδωση προς Όρμα, Λουτράκι. Μέχρι το 1975, όπου ο γράφων λόγω δουλειάς πήγαινε πολύ συχνά στην Αριδαία, με ρυθμό σχεδόν ένα ταξίδι την εβδομάδα, στο ίχνος της γραμμής οι σιδηροτροχιές (ντεκοβίλ), προικιό κι αυτό των γαλλικών δυνάμεων της ΑΝΤΑΝΤ υπήρχαν, τις έβλεπα σε πολλά σημεία, όπως και ο Σ. Σταθμός της Αψάλου, με όλον τον μηχανολογικό εξοπλισμό του. Σήμερα και εδώ το ίχνος της γραμμής έχει καταπατηθεί στον κάμπο της Αριδαίας από αγρίους καταληψίες, αγρότες της περιοχής, αλλά ανήκει πάντα στην ιδιοκτησία του ΟΣΕ.
“Θεσσαλονίκη – Φλώρινα” και “Θεσσαλονίκη – Κοζάνη”. Γραμμή η οποία καρκινοβατεί, ίσα-ίσα για να μην εγκαταλειφθεί και καταστραφεί. Η γραμμή αυτή ζωτικοτάτης σημασίας για τις πόλεις της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας που περνάει, η οποία έπρεπε να λειτουργεί άριστα και για λόγους εθνικούς, ακόμα και με κρατικό κόστος, κρατική αποζημίωση η λειτουργία της, έχει το μαύρο της χάλι, με εγκαταλελειμμένο εντελώς το κομμάτι “Νησί – Νέος Καύκασος” προς Μοναστήρι, μάλιστα στον Ν. Καύκασο συμβουλεύουν τους επισκέπτες οι εκεί “σλαβομακεδόνες” γενίτσαροι, “να μην παν στον Σ. Σταθμό Ν. Καυκάσου μόνοι, γιατί, είναι - λέει- επικίνδυνο”!
Το τμήμα “Αμύνταιο – Κοζάνη” έχει καταστραφεί εντελώς, ξηλώθηκαν και οι γραμμές σχετικά πρόσφατα, βορά στο στόμα της ΔΕΗ η οποία καταπίνει τα πάντα στην περιοχή, χωρίς πριν να προβλεφθεί, ή να γίνει η νέα γραμμή “Κοζάνη – Πολύμυλος – Βέροια”, στο ίχνος της οποίας και εδώ, πολλά έργα πολιτικού μηχανικού έχουν γίνει σε μεγάλο βαθμό πριν από πολλά χρόνια!
Έτσι, οι πολιτισμένοι “Σούρδοι” της Κοζάνης σήμερα, τα τελευταία 6-7 χρόνια, καμαρώνουν έναν τεράστιο Σιδ. Σταθμό που έχουν μεν, άδειον δε, και εντελώς εγκαταλελειμμένον! Τα τρωκτικά του ΟΣΕ όμως, πηγαίνουν καθημερινώς σ’ αυτόν, και γράφουν την αργομισθία τους κανονικά! Άμα τους δείτε πως μπαίνουν και πως βγαίνουν στα γραφεία κλέφτες, θα γελάτε χρόνια! Κι αφού είμαστε στην “Σουρδία”, στην Κοζάνη…
Γραμμή “Καλαμπάκας – Κοζάνης”…
Η συνέχεια όμως, στο Β΄ μέρος της σειράς.
