Ένας Εβραίος (το θρήσκευμα), πλην Έλληνας πολίτης δήμαρχος πέθανε στα Γιάννενα, και όλη η Πόλη αλλά και ο Νομός, φαίνεται να βρίσκονται σε... παραζάλη ημερών, αφού ο εκλιπών, ούτε Ισραηλίτης-Ισραηλίτης χαρακτηρίζεται ότι ήταν, ούτε Έλληνας-Έλληνας! Αλλά Εβραίος! Δηλαδή, κάτι σαν εβραιο(χριστιανός)μασόνος, τουρλού-τουρλού μαλιαφατούρα, αφού και καμιά ελληνική σημαία δεν σκέπασε το φέρετρό του ως όφειλε - ήταν εν ενεργεία Δήμαρχος Ελληνικού Δήμου εντός Ελλάδος, και μάλιστα από τους καλυτέρους της - και όχι μιας γωνιάς της γης, ανεξαρτήτου κράτους του Ισραήλ!
Ο Μωησής -σημαδιακό όνομα- γέννημα θρέμμα Γιαννιώτης, αυτό δεν μπορεί να του το αμφισβητήσει κανένας, μπορεί να μην έκοψε την… Παμβώτιδα στα δυο, όπως ο συνονόματός του την Ερυθρά θάλασσα, εκείνο που του αμφισβητείται σφόδρα, είναι η ελληνική του συνείδηση -έκανε στα Γιάννενα επί δημαρχίας του, και τι δεν έκανε;
Το πρώτο του μέλημα, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του στον δήμο, ήταν να ανακαινίσει - ανοικοδομήσει το ερείπιο της Χάβρας (των Ιουδαίων) που υπήρχε στην πόλη, και ρήμαζε εγκαταλελειμμένη για χρόνια! Να επαναφέρει την… επτάφωτη λυχνία! Να ξανά οργανώσει σε μειονοτική βάση τους Εβραίους της πόλεως, καμιά 50ριά τον αριθμόν, ζήτημα! Και γενικώς, να πει στην Γιαννιώτικη κοινωνία, ότι είμαστε κι εμείς εδώ! Οι Εβραίοι που επιζήσαμε του ολοκαυτώματος -το “ολοκαύτωμα”, χωρίς καμιά δόση άλλης παρερμηνείας.
Δεν διάβασα πουθενά στους πολλούς και ποικίλους επικηδείους του, από Εβραίους φίλους του κυρίως, να έκανε κάτι σημαντικό για την πόλη σε επίπεδο αναπτυξιακού έργου ή άλλης τέτοιας υποδομής ως Δήμαρχος, πέραν του ότι ως γιατρός και πανεπιστημιακός (χωρίς περαιτέρω εξήγηση, τι σόι πανεπιστημιακός ήταν;), από το ιατρείο του πιθανώς, να παρήλασε και στρατιά ψηφοφόρων του, ακόμα κι αν δεν κατέβαλε το αντίτιμο της “επισκέψεώς” του - ψηφουλάκια τα λεν αυτά!
Μέχρι και το όνομα του ήρωος του “40” Μαρδοχαίου Φριζή από την Χαλκίδα, επιστράτευσαν μερικοί κονδυλοφόροι άσχετοι και αδαείς των Αθηνών, γα να μας στηλιτεύσουν, καταλογίσουν την “ρετσινιά”, ότι η Εβραϊκή κοινότητα σήμερα σ’ αυτήν την χώρα, την Ελλάδα, δεν αναγνωρίζεται και δεν απολαμβάνει, αυτά που της πρέπουν!
Και ποιος δεν παρέστη στην κηδεία του, λοιπόν! Η οποία έγινε μετά φανών και λαμπάδων, όλο το Εβραϊκό τυπικό στην ανακαινισθείσα από τον ίδιο Χάβρα (Συναγωγή) των Ιωαννίνων όπως είπαμε και παραπάνω, σκεπασμένο το φέρετρό του αντί της Ελληνικής σημαίας (εν ενεργεία δήμαρχος Ελληνικού δήμου, παρακαλώ), τη σημαία του “Άστρου του Δαυίδ”! Νομίζοντας για μια στιγμή, σε όλους εμάς που παρακολουθούσαμε τα τεκταινόμενα από τηλεοράσεων και αλλού, πως η πόλη των Ιωαννίνων αίφνης, έγινε η μεγαλύτερη πόλη των Εβραίων της… υφηλίου!
Το ποιος ήταν ο Δαυίδ, που νίκησε παιδί όντας και τον γίγαντα Έλληνα Γολιάθ (ο Γολιάθ ήταν Έλληνας κρητικής καταγωγής), θα το αφήσω σε σας, δεν θα επεκταθώ περισσότερο, γιατί μπορεί και να… παρεκτραπώ!
Εν πάση περιπτώσει, που λέει και ο Σάββας, στην κηδεία του παρέστη… Και ποιος δεν παρέστη; Παρά λίγο να παρευρεθεί και ο… Νεντανιάχου! Αλλά την τελευταία στιγμή το καλοσκέφθηκε φαίνεται, καπάτσος πολιτικός, πρέπει να πρυτάνευσε η λογική, θα αναρωτήθηκε κιόλας: “Και που στο διάολο είναι αυτά τα Γιάννενα, ρε; Δεν ξέρω κανέναν εκεί! Γιατί να πάω;”... Δεν ήρθε! Έστειλε στο πόδι του όμως τον Πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, τι Ισραήλ, τι ΗΠΑ; Το ίδιο πράγμα είναι!
Αν και έχουν περάσει μέρες από την κηδεία του Εβραίου Μωυσή, πλην Έλληνος Δημάρχου των Ιωαννίνων, ο τζερτζελές συνεχίζεται, τα αβανταδόρικα ρεπορτάζ, καταχωρήσεις στις εφημερίδες με το αζημίωτο συνεχίζονται, και τα Γιάννενα μέχρι να ξανά βρουν την κανονική ηρεμία και γαλήνη τους, πρέπει να περάσουν, μάλλον, αρκετές εβδομάδες ακόμα, γιατί όχι και μήνες!
Εγώ, που κάποιοι πιθανώς να με χαρακτηρίσετε και αντισημίτη, δεν είμαι αυτό, αλλά ούτε και το άλλο, απλά ουδέτερος και αδιάφορος στο θέμα είμαι - με κάποιες καλές σχέσεις στο παρελθόν όμως και με Εβραίους - άκρως ευαίσθητος στα εθνικά μας συμφέροντα όταν αυτά θίγονται, και εδώ φαίνεται πως θίχθηκαν καραμπινάτα, έχω να καταθέσω το εξής:
Σε μια Συνέντευξη Τύπου, όνομα και μη χωριό, με θέμα εκδηλώσεως της εβραϊκής κοινότητος στην πόλη, ρώτησα των επικεφαλής της ομηγύρεως στην τράπεζα.
-Πόσοι Εβραίοι είστε αυτοί τη στιγμή στη Θεσσαλονίκη; Η απάντησή του ήταν.
-Περίπου, χίλιοι (1.000).
Και η ανταπάντηση η δική μου.
-Και κάνετε τόση φασαρία;
