Ο Ταταρο-μογγόλος ζουμπάς λοιπόν, περίληψη ανθρώπου, είναι ή άλλη όψη του νομίσματος του Χρουτσώφ, είναι απολύτως επικίνδυνος για την ανθρωπότητα, και πρέπει πάση θυσία, να εξαφανιστεί!
Είναι μεγαλομανής, είναι κουμμουνιστής, τίποτα δεν άλλαξε στην Ρωσία, για όσους αφελέστατα και ανόητα πιστεύουν το αντίθετο, η Ρωσία είναι και παραμένει μια βαθειά κουμμουνιστική χώρα, ίσως πιο σκληρή από ποτέ, δεν έχει απολύτως, καμιά σχέση με την "Δύση", και ζει στο δικό της απομονωμένο καβούκι, από το οποίο και πάλι, ίσως, να μην βγει ΠΟΤΈ!
Το να κάνει πόλεμο ένα κράτος με κάποιο άλλο, ακόμα και επεκτατικό, δεν είναι κάτι το ακατανόητο ή καινούργιο, "Πατήρ πάντων ο πόλεμος" είπε ο "σκοτεινός" Ηράκλειτος, και δεν αλλάζει με τίποτα αυτό, με τους πολέμους η ανθρωπότητα ήρθε ως εδώ που ήρθε -πιθανότατα και με τους πολέμους θα αφανιστεί- οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, με το ένα χέρι πολεμούσαν (κατέστρεφαν), και με το άλλο δημιουργούσαν Παρθενώνες, Επιστήμες Τέχνες Γράμματα, και "Χρυσελεφάντινα αγάλματα του Ολυμπίου Διός". Ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου!
Άλλο, όμως, πόλεμος, και άλλο να απειλείς ότι θα εξαφανίσεις από τον χάρτη το Λονδίνο ή το Παρίσι ή την Αθήνα ("Δεν θα φεισθώ ούτε της Ακροπόλεως"), σε 202 δευτερόλεπτα, χωρίς εσύ, να πάθεις το παραμικρό! Αυτό είναι φρενοβλάβια, είναι ζουρλομανδύας... Είναι, είναι... Και τι δεν είναι;
Αυτή η δήλωση, δεν είναι απειλή Ταταρομογγόλε, ούτε επίδειξη ισχύος! Δεν είναι ούτε καν, υπεροψία! Παρά σκέτος, σατανικός και μαύρος, ψυχασθενικός φασισμός! Σχιζοφρένεια, χωρίς ίχνος επιστροφής στην κανονική οδό!
Ο "Ζουμπάς" -σιγά μην αποκαλέσω ηγέτη αυτό το ανθρωπάριο- πρέπει να προβληματίσει πάρα πολύ τους πολίτες της Ρωσίας, αλλά και τον έξω αυτής κόσμο, ο νεοπλουτισμός που συσσώρευσε -και αυτός- όπως το Ντογάνι της τουρκιάς γύρω του, του έφαγε τα μυαλά, πάντοτε έτσι συμβαίνει με τους πλουσίους, εδώ ολόκληρος Γκέιτς ήπιε κατουρλιά δημοσίως, μπροστά σε πλήθος ακροατών του κάνοντας να γελάσει και το παρδαλό κατσίκι, δεν αποκλείεται να δούμε και αυτόν να τρώει τα σκατά του, κάπου σε κάποιο χαντάκι της Μόσχας ή αλλού σαν τον Ρασπούτιν, ή, σαν τον ομοϊδεάτη και "συναγωνιστή" του Τσαουσέσκου της Ρουμανίας!
Αλλά και ο Χίτλερ και ο Στάλιν, και ο Ντούτσε, είχαν το ίδιο ποταπό και άχαρο τέλος!
Πάντοτε η ανθρωπότητα είχε να κάνει με κάποιον εντελώς παράφρονα, τελείως τρελό σε ρόλο "ηγέτου", τον οποίο όμως, θεία ή ανθρώπινη χειρ, δικαιοσύνη, φρόντιζε "από μηχανής θεός" (ο Ευριπίδης δεν ήταν τυχαίος που τον εμπνεύστηκε... "Των δ' αδοκήτων πόρον, ηύρε θεός"), να εξαφανίσει!
