 |
| Ο άκρως προσβλητικός και υποτιμητικός πίνακας της "Καθημερινής", ο οποίος εξισώνει τον Άνθρωπο με τα κτήνη ή τα εμπορεύματα. Η ανθρώπινη αξία, εμπορικό και καταναλωτικό προϊόν! |
Ουδέποτε μου πέρασε από το μυαλό, ότι ο άνθρωπος είναι εξαγώγιμο ή εισαγώγιμο προϊόν, εμπορικό, μπορεί να συσκευαστεί, να πακεταριστεί και να πουληθεί, προωθηθεί σε έναν πίνακα-κατάλογο εμπορικών προϊόντων, και μάλιστα να κατέχει την πρώτη θέση, όπως αυτόν που δημοσιεύει η εφημερίδα “Καθημερινή” στο άρθρο της, μη γνωρίζοντας εμείς οι αγράμματοι, και από που τον ξεσήκωσε; Γιατί, μάλλον, δεν είναι δικός της!
Αυτό ακριβώς είναι το αλγεινό, το ανατριχιαστικό και απαίσιο για την ανθρώπινη ύπαρξη στον πλανήτη μας, που βάλαμε τίτλο αυτού του άρθρου.
Δεν είναι μόνον της Ελλάδος προνόμιο, αλλά και της οικουμένης, των δήθεν προηγμένων κρατών της, ΟΛΑ να τα εξαργυρώνουν στον βωμό του χρήματος! Τα πάντα γι’ αυτούς, κυρίως για την αποτυχημένη και πέρα για πέρα εκφυλισμένη κοινωνία των ΗΠΑ, ο θεός είναι το χρήμα, και τα πάντα υπόδουλα, σκλαβωμένα γύρω από αυτό. Οι ιδέες (ανύπαρκτες), τα συναισθήματα (μαρμαρωμένα, πετρωμένα), η ευτυχία του ανθρώπου εξαργυρωμένη κι αυτή σε δολάρια -στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια σαν γνήσιοι... Αμερικάνοι κι εμείς μημιτικά ανθρωποϊδή, φτιάξαμε το ευρώ. Είναι τόση δε η αξία αυτού του χρήματος, που στο μέλλον δεν θα πληρώνουμε ούτε μ’ αυτό, αλλά με το δακτυλικό μας, ή το ιριδικό μας αποτύπωμα! Κανείς δεν ενδιαφέρεται πλέον για τον παράγοντα άνθρωπο, πολιτικοί αχρείοι συνήθως, αλλά μόνον για το τι μπορεί να παράξει αυτός και τι μπορεί να καταναλώσει, υποβαθμίζοντας τον και στην κατηγορία ζώου, οι νόμοι που ψηφίζονται σωρηδόν από τα πολιτισμένα κοινοβούλια για τα κτήνη, είναι πιο ανθρώπινοι και πιο συναισθηματικοί, από αυτούς που ψηφίζονται για τους ανθρώπους! Αλλά όλοι χύνουν ποταμό τα δάκρυα για τα ανθρώπινα δικαιώματα! Αλήθεια, ποια; Μήπως μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει;
Είναι τέτοια η χρηματο-οικονομική κατάντια πλέον, που ολόκληρη η υφήλιος σήμερα, χρηματικά χρηματιστηριακά, ολόκληρα κράτη μικρά και μεγάλα, να εξαρτώνται, η συνέχεια της υπάρξεώς τους δηλαδή, ή όχι, κάθε πρωί, από τι θα πει ο τάδε ή ο δείνα Χρηματιστηριακός Οίκος, τις “προφητείες του” (αξιολογήσεις), αφανών και σκοτεινών τιποτανθρώπων, τις σιβυλλικές ρουκέτες μιας αντιπαθεστάτης γριάς με ανδρικά χαρακτηριστικά, η οποία φαντάζει μεγάλη και τρανή, σε ένα πολύ μπερδεμένο και πολύ σκοτεινό, καταχθονίως κακό, Διεθνές χρηματικό ταμείο!
Έτσι, κατήντησε ο εργάτης σκλάβος, ο μορφωμένος εμπορικό προϊόν υψηλής ποιότητος (βλέπε τον πίνακα), και ο συνταξιούχος σαν ένα παράσιτο-σκουπίδι, που πρέπει να φύγει, να πεθάνει, γιατί πληρώνεται χωρίς να αποδίδει τίποτα, και ξοδεύει, σε αρρώστιες κυρίως και φάρμακα στον κρατικό κορβανά, πέρα από αυτά που... δικαιούται τις περισσότερες φορές! Ο συνταξιούχος δηλαδή, στην σημερινή και προηγμένη κοινωνία-οικονομία, είναι το μεγαλύτερο κακό, και πρέπει οπωσδήποτε να εκλείψει. Απόδειξη, ότι το όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως αυξάνεται ραγδαίως και διαρκώς, με προοπτική ουδείς να γνωρίζει ακριβώς, σε ποιο σημείο ηλικίας, μπορεί να σταματήσει. Αν πάει και στα 80, προσωπικά δεν θα μας αιφνιδιάσει καθόλου. Γιατί θα είναι και αυτό, αποτέλεσμα και επίτευγμα, διανοουμένων και... σοφών οικονομολόγων!
Πολλές φορές έχει γραφτεί πως η σημερινή χρεοκοπία της Ελλάδος κατά πρώτον, αλλά και της υφηλίου κατ’ επέκτασιν στα δήθεν πολιτισμένα κράτη, έχει συντελεστεί στο νου. Στο μυαλό. Παράδειγμα, ενώ κάποτε οι διάνοιες τα “μυαλά” και οι “μορφωμένοι”, ήταν οι φιλόσοφοι, οι εφευρέτες, οι μαθηματικοί, οι φυσικοί, οι γιατροί, οι μηχανικοί, και άλλες επιστημονικές ειδικότητες στην υπηρεσία του Ανθρώπου, σήμερα έχει επικρατήσει αυτά τα “μεγάλα μυαλά”, να είναι των γερακιών του χρήματος, των τραπεζών, των υπουργείων των οικονομικών, άνθρωποι σπουδαγμένοι εν ολίγοις, που έχουν σχέση με το χρήμα και την οικονομία. Οι επονομαζόμενοι βλακωδώς και ανοήτως πολλές φορές από τις εφημερίδες, “Τσάροι”. Οι τραπεζίτες, ιδιοκτήτες και διευθυντές, η αθλία φάρα των οικονομολόγων, διεθνείς απατεώνες και αλήτες δηλαδή, τα “γκόλντεν μπόυς” που τους έχουν ονομάσει περιπαικτικά, η πιο άχρηστη επιστημονική ειδικότητα στις πανεπιστημιακές σχολές, σπουδές που βασίζονται σε μια απλή και παιδική μαθηματική πράξη, παλιότερα μάλιστα, αλλά και σήμερα, ο κλάδος αυτός μάζευε την τελευταία σαβούρα των υποψηφίων μαθητών-αποφοίτων γυμνασίων-λυκείων στα πανεπιστήμια, ως εύκολες και ρέμπελες, ή ανέμελες σπουδές.
Η Αμερική, βεβαίως, κατέχει τα σκήπτρα σ’ αυτόν τον τομέα, αφού τα μεγαλύτερα οικονομικά “κεφάλια” είναι δικά της, και στον κατάλογο των νομπελιστών καταγράφει τα περισσότερα ονόματα. Ίσως το ενδεικτικό των “σοβαρών και αξιολόγων” αυτών ανθρώπων, είναι ότι μέσα στον 20ο αιώνα η χώρα αυτή, γνώρισε την μεγαλύτερη ταπεινωτική χρεοκοπία του αιώνος, που κανένα κράτος στον υπόλοιπο κόσμο δεν γνώρισε ποτέ! Ο λαός της χόρευε εξευτελιστικά μέχρι θανάτου σε μαραθωνίους χορούς, για εξοικονόμηση... πινακίου φακής και μόνον!
Πιστεύουμε ακράδαντα πως αυτός ο ανατριχιαστικός και σχιζοφρενικός πίνακας της “Κ” που εξισώνει τον Άνθρωπο με ένα κιλό ή ένα τόνο... γεώμηλα, ανάλογα με την παραγωγική του αξία, είναι η απαρχή μιας εκφυλισμένης και άχαρης ανθρώπινης κοινωνίας, της οποίας όμως, ας μην αναπαυόμαστε, “ενός κακού, μύρια έπονται”!
Τα χειρότερα θα έρθουν. Όχι για την οικονομία που πολύ θα νομίσουν εύκολα, αλλά για τον ίδιο τον Άνθρωπο!
